Przed świętami postanowiłam, że odkurzę bloga. Mało mnie tu ostatnio, ale w głębi duszy jestem pewna, że wraz z nadejściem tej cieplejszej wiosny, blog zakwitnie w najróżniejsze wpisy, niczym jabłonie w naszym sadzie. To też
Studia. Koniec pierwszego roku. Od luźnego pomysłu do realizacji. Cholera, gdyby wszystko tak szybko i łatwo w życiu przychodziło. Założyłyśmy z Polą bloga. Kompletnie nie mając wizji, jak on będzie ostatecznie wyglądał. Podejście było „jak
Gdy zima toczy największe batalie z wiosną i zaczyna tak naprawdę w tym pojedynku przegrywać, choć resztkami sił zasypuje nas jeszcze śniegiem, Paniusia postanowiła, że wrzuci na bloga jesienną stylizację, etykietując ją również jako wiosenną
Droga Zimo! Mamy czwartek, 28 luty, godzina – późna, 22:37. Piszę do Ciebie ten list o tak niestandardowej porze jak na mnie, bo szczerze powiedziawszy, odebrałaś mi mowę. Nie wiedziałam, co powiedzieć, aż w końcu
Byłam ostatnio w operze. Zdębiałam. Poruszyło mną. Myślałam, że to nie jest możliwe. A jednak! Ale, zacznijmy od początku. Gdy miałam 7 lat rodzice zapisali mnie do prywatnej szkoły muzycznej. Jak się domyślacie – nie
Szczerze powiedziawszy, robiąc te zdjęcia niemalże miesiąc temu (12.01) nie sądziłam, że będę publikować je w lutym, a na zewnątrz będzie 7 stopni na plusie. Wiosna puka do okna, a ja wyskakuję z zimowym klimatem.
Nie wiem, czy pamiętacie moje słowa przy okazji jednego z wpisów na Instagramie, ale z chęcią Wam je tutaj zamieszczę: „Jeśli byście zapytali o moje ulubione aktywności jesienne, bez zawahania odpowiedziałabym – zamienianie całego Białegostoku
Czego życzę Wam na święta? Radości. Miłości. Spokoju. Zdolności słuchania. Zdolności rozmawiania. Zdolności na siłę rad nie udzielania. Zdolności milczenia. Chęci poznawania. Ale i chęci dania się poznać innym. Mniej nerwów. Więcej uśmiechów. Tych szczerych
sweter Tova | spodnie Tova | buty Zara | kolczyki H&M Nie mam bladego pojęcia, czy ta sesja przypadnie Wam do gustu. Mam za to 100% pewność, że czuję się spełniona po jej stworzeniu. Pomysł
Ależ za tym tęskniłam. Za tym przepychem. Za tym glamourem. Za tym błyskiem, nie tylko w uchu, ale i w moim oku. I za edytorialami. Czułam się jak bogini tworząc ten materiał. Wiedziałam, że wracam do
